Een man ging naar de dokter. Hij voelde zich zwak en moe. Hij leek onder de druk van zijn plichten te bezwijken. Voortdurend spookten er allerlei dingen door zijn hoofd die hij nog moest afhandelen. Er leek geen einde aan te komen. In het bijzonder kwelden hem zaken waar hij helemaal geen zin in had. Een tijdje geleden kreeg hij een branderig gevoel in zijn maag. ´s Nachts had hij last van slaapstoornissen en overdag van vermoeidheid. Zijn zelfvertrouwen was gering en steeds vaker was hij depressief.
De dokter was een wijs man. Zijn diagnose luidde: acuut uitstelsyndroom. De man schoof gewoonweg alles voor zich uit, in plaats van met name de onplezierige zaken meteen af te handelen. Daarom schreef de arts het volgende geneesmiddel voor: Z.S.M.(zo spoedig mogelijk). dit dient ´s morgens ingenomen te worden.
Er is een wezenlijk verschil tussen belangrijke en dringende zaken. Hoe langer wij belangrijke zaken uitstellen, des te dringender zij worden en des te groter wordt de druk. Tevens voelen wij ons altijd slechter. Dit betref niet alleen belangrijke dingen, maar helaas ook relatief onbeduidende dingen. Zelfs ondergeschikte taken nemen op basis van urgentie uiteindelijk monsterachtige vormen aan.
Taken bezwaren ons net zo lang totdat ze afgerond zijn. Als je zaken ontwijkt waarin je geen zin hebt, gebeurt er juist wat je wilde voorkomen: deze zaken beginnen je te kwellen en te beknellen. Hoe langer je vervelende zaken uitstelt, des te vervelender zij worden. een geheim van winnaars is dat zij belangrijke zaken ongelofelijk dringend maken. Zij doen alles z.s.m.
Je kent vast en zeker wel de situatie dat je een hotel niet tijdig hebt gereserveerd. Nu moet je doorgaan met telefoneren, omdat alle goede hotels bezet zijn. Had je tijdig gereserveerd, dan was maar één telefoontje nodig geweest; nu moet je het wellicht een uur lang proberen.
Hoe langer wij belangrijke zaken – maar ook de minder belangrijke zaken- uitstellen, des te dringender zij worden. des te tijdrovender ook. Hierdoor ontstaat een vicieuze cirkel. Want iemand die steeds met dringende zaken bezig is (die dringend zijn geworden), heeft niet voldoende tijd om met belangrijke zaken bezig te zijn. Hierdoor ontstaat een neveneffect: naarmate dringende zaken ons leven gaan beheersen, wordt ons leven niet langer door belangrijke zaken beheerst. De prijs die wij voor deze urgentie moeten betalen, is het verlies aan belang. De belangrijke zaken in ons leven mogen geen aandacht te kort komen vanwege onze aandacht voor dringend geworden zaken.
Heb je wel eens meegemaakt dat je jezelf iets hebt voorgenomen en het dan toch niet hebt kunnen realiseren? Waarschijnlijk zul je moeten bekennen dat je een dergelijke situatie al eens hebt ondervonden. Wellicht heb je dan gefrustreerd geconstateerd dat je geen zeer gedisciplineerd persoon bent.
In feite heb je slechts de 72 uur-regel niet in acht genomen. Dit voorschrift houdt in dat je binnen 72 uur met een concrete activiteit dient te beginnen ter verwezenlijking van je voornemens. Doe je dat niet, dan blijft er maar een kans van 1 op 99 over dat je je voornemens ooit zult verwezenlijken. Het s alsof we onze hersens er niet van kunnen overtuigen dat we daadwerkelijk iets willen doen, als we niet z.s.m. beginnen. Wat onze hersenen niet geloven, nemen ze niet serieus en deze zaken worden vervolgens vergeten.
Wil je dat je onderbewustzijn een voornemen serieus neemt en het onthoudt, dan dien je ervoor te zorgen dat het voornemen in je centrale zenuwstelsel terechtkomt. Je voornemen komt alleen in je centrale zenuwstelsel terecht als je het bepalende commando tot handelen geeft. Als je aarzelt de bepalende eerste aanstoot tot handelen te geven, zal je motivatie afnemen.
Neem ook alle beslissingen zo spoedig mogelijk. Veel mensen zijn zich er niet bewust van dat zij als zij “niet beslissen” in feite toch een beslissing hebben genomen. Ze hebben ervoor gekozen alles bij het oude te laten. Evenwel uiten veel mensen dat zij evengoed later zouden kunnen beslissen.
Het beste is dat je je doel zo voor ogen houdt alsof het op een roltrap voortbeweegt. Het is steeds in beweging – het gaat van je weg. Als je een tijdje aarzelt de beslissing te nemen, is het doel misschien buiten bereik. Verspil daarom zo min mogelijk kostbare tijd. Onze tijd gaat snel voorbij. Wil je succesvol zijn, dan moet je sneller zijn dan anderen. Hoe snel? Zo snel mogelijk! in de economie geldt heden: niet de groteren eten de kleinen op, maar de snelleren eten de langzamen op. Succes is prestatie gedeeld door tijd.
Je moet niet alles tegelijk doen. Maar je moet wel beginnen. En wel zo spoedig mogelijk. maak het daarom uiterst dringend om met alles wat belangrijk is z.s.m. te beginnen.
Praktijk:
vandaag zal ik mijn vaardigheid om onmiddellijk te handelen verbeteren, doordat ik me verplicht tot de volgende stappen:
1. ´s Morgens vraag ik me af: wat vind ik niet zo plezierig? Die zaken handel ik als eerste af. Ik doe dat zodat de vervelende zaken niet teveel aan gewicht toenemen. Hoe eerder ik deze zaken heb afgehandeld, des te beter wordt mijn dag, want ik heb alleen nog te maken met de aangename aangelegenheden.
2. Ten tweede vraag ik me deze morgen af: wat is vandaag mijn hoofdtaak? Ik begin dan onmiddellijk met de verwezenlijking van deze taak en niets zal me hiervan weerhouden totdat ik deze taak heb afgerond. Ook al ben ik op deze dag alleen hiermee bezig, ik weet toch dat ik het belangrijkste heb gedaan.
3. Ik vraag me af: wat kan ik in mijn leven veranderen, zodat ik meer tijd heb voor de belangrijke zaken in plaats van voor dringend geworden zaken te moeten zorgen?
4. Wat mijn voornemen ook zal zijn, ik begin ermee binnen 72 uur. Althans , ik zet de eerste stap. Ik maak er vandaag een sport van om alle anderen met mijn snelheid te verrassen. Ik ga vandaag volgens het principe z.s.m. te werk.
wbcoach 